Jeśli zauważysz zrogowacenia na swoich stopach, ważne jest aby wiedzieć czym one są i skąd się biorą. W tym artykule omówimy rogowacenie łojotokowe, rogowacenie aktyniczne i rogowacenie mieszkowe. Jeśli masz którąś z tych zmian skórnych, powinieneś skonsultować się z podologiem w celu ich zdiagnozowania i leczenia.
Łojotokowe rogowacenie
Łojotokowe rogowacenie na stopie nie jest poważną chorobą skóry. Często naśladują inne schorzenia, takie jak rak skóry i brodawki, a nawet mogą być mylone z tagami skórnymi. Nie należy ich jednak ignorować, ponieważ mogą wskazywać na poważniejsze schorzenie skóry. Dowiedz się więcej o rogowaceniu łojotokowym, w tym o jego przyczynach i możliwościach leczenia.
Chociaż rogowacenie łojotokowe zwykle nie powoduje żadnych objawów, może być nieestetyczne i drażniące. Mogą nawet krwawić, jeśli pocierasz stopami o ubrania. Jeśli zauważysz któryś z tych objawów, powinieneś odwiedzić lekarza, aby upewnić się, że masz rogowacenie łojotokowe stóp. Choć na ogół są one nieszkodliwe, należy zgłosić się do lekarza, jeśli nagle pojawiają się w dużej liczbie lub zmieniły kolory.
Zrogowacenia typu Stucco
Zrogowacenia typu Stucco to guzki, które tworzą się na skórze. Te narośla można znaleźć na nogach, kostkach, przedramionach i palcach. Mogą występować pojedynczo lub po kilka. Te narośla nie są nowotworowe i nie rozprzestrzeniają się. Są one w dużej mierze łagodne i nie powodują dyskomfortu fizycznego. Jeśli uważasz, że masz te narośla, powinieneś odwiedzić dermatologa, aby zostać prawidłowo zdiagnozowanym. Ogólnie rzecz biorąc, zmiany te nie pojawiają się na twarzy, więc możesz nawet nie wiedzieć, że je masz.
Rogowacenie Stucco jest łagodnym nowotworem skóry, który prezentuje się jako liczne, małe, białe lub szare rozwarstwione grudki. Większość przypadków występuje na dłoniach i podudziach. Pacjenci z tym schorzeniem rzadko skarżą się na swój stan, ale mogą być zaniepokojeni swoim wyglądem. Rogowacenie plackowate jest zwykle nieszkodliwe i może być leczone za pomocą elektrodesykacji lub terapii ciekłym azotem.
Rogowacenie aktyniczne
Rogowacenie aktyniczne na stopach może być powodem do niepokoju, ponieważ może przekształcić się w zmiany nowotworowe. Te nieprawidłowe komórki skóry powstają w wyniku ekspozycji na światło ultrafioletowe. W rezultacie komórki te mają tendencję do niekontrolowanego namnażania się, powodując powstanie guzka lub uniesionego obszaru na skórze. Jeśli nie są leczone, mogą rozprzestrzenić się na inne części ciała.
Zabiegi fizyczne, takie jak zamrażanie, mogą usunąć rogowacenie aktyniczne. Zabiegi te wykorzystują ciekły azot do zamrażania poszczególnych zrogowaceń. Są one bezpieczne i skuteczne w leczeniu rogowacenia aktynicznego, ale mogą nie być odpowiednie dla wszystkich. Ponadto, zabiegi te mają pewne skutki uboczne, takie jak swędzenie i powstawanie pęcherzy.
Keratosis follicularis
Jeśli doświadczasz keratosis follicularis, możesz zastanawiać się, co je powoduje. Stan ten charakteryzuje się nadmierną produkcją keratyny i może powodować różne objawy, w tym pogrubienie skóry, czerwone plamy i nagniotki. Niektóre formy hiperkeratozy są dziedziczne, podczas gdy inne są spowodowane uciskiem.
Diagnoza rogowacenia mieszkowego stawiana jest na podstawie badania klinicznego, szczegółowego wywiadu oraz badania mikroskopowego tkanki skórnej objętej chorobą. Biopsja dotkniętej tkanki skórnej ujawni nieprawidłowe tworzenie się tkanki keratynowej i przyleganie komórek do siebie. Leczenie keratosis follicularis jest dostosowane do łagodzenia konkretnych objawów. Pomocne mogą być również zmiany stylu życia, takie jak noszenie luźnych ubrań i stosowanie kremów nawilżających.
Terapia fotodynamiczna
Leczenie zrogowaceń na stopach można przeprowadzić na kilka sposobów. Jednym z nich jest poddanie się terapii fotodynamicznej, która jest formą fototerapii. Terapia fotodynamiczna wykorzystuje światło do aktywacji cząsteczek w skórze. Jest to zabieg nieinwazyjny, który nie wymaga znieczulenia. Ten rodzaj terapii może być powtarzany w miarę potrzeb. W porównaniu z chirurgią, terapia fotodynamiczna jest mniej inwazyjna i bardziej precyzyjna. Ma ona jednak swoje własne ryzyko. Pacjenci powinni spodziewać się wrażliwości na światło przez dwa do trzech miesięcy po leczeniu. Mogą również wystąpić pęcherze skórne lub obrzęk w leczonym obszarze.
Podczas gdy PDT jest mniej inwazyjny niż inne zabiegi, kremy miejscowe potrzebują tygodni, aby zadziałać. Jednak pacjenci mogą odczuwać dyskomfort, ponieważ muszą stosować kremy codziennie. Stosowanie kremów miejscowych w leczeniu rogowacenia na stopach nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem. Kremy mogą być niechlujne i może być konieczne ich codzienne stosowanie. Ponadto, może to pozostawić białą bliznę. Metoda ta jest obarczona dużym ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych i powinna być stosowana tylko w odpowiednich okolicznościach.
Podobne tematy
